يوميات موظفة طلع عينها خلااااااص(

**Admin** الأربعاء أغسطس 18, 2010 7:14 am

:ign_prv::ign_prv::ign_prv:
يوميات موظفة طلع عينها خلااااااص

كتبت من زمان كده بتاعة اسمها "يوميات عاملة كادحة"....قريتها من شوية...انا كنت هبله هبل يا جماعة....مش عارفة ايه الطيبة اللى كانت جوايا دى؟! وبعد ما كتبتها كنت كتبت بتاعة تانية اسمها "يوميات عاملة غير كادحة بالمرة"...يعنى...ممكن تتبلع شوية بس برده كنت هبله...كنت باتكلم فيها عن الاخلاق الحكومية واننا جزم ولا نسوى...بصراحة حاليا انا شايفة انى كنت باظلم الجزم كده. فعلا احنا بنشتغل علشان نعرف شعور اخواننا فى افغانستان! صباح الذل وعدم الكرامة والاهانة!

ايه الفكرة ان الناس بتتغير لما بتترقى؟؟ حقيقى بجد...ليه؟ ليه بيتغيروا ونفسهم بتكبر كده ويفتكروا انهم حجزوا مكان فى الجنة مثلا وبيطلعوا عين اللى تحتيهم؟؟ ليه...ها؟ ليه؟؟ فعلا البنى ادم ده ولا يسوى...فعلا الكراسى بتعمل كتير...فعلا بتغير نفوس الناس...الضعيف والقوى...سيبك بقى من قصة "اصحاب النفوس الضعيفة بيتغيروا"...لا...اسفه...كله بيتغير...ربنا ياخدهم!
تلاقى الواحد من دول اول لما اتعين كان بييجى ببدلة واحدة وقميصين لونين مختلفين...ال يعنى بيطقّم...شوية كده تلاقى النعمة بانت وغير اللى فى رجله... وحبتين كده تلاقى الشغل التقيل طلع...بدل...قمصان...بنطلونات وشرابات...ومش اى شرابات....لا...اخيرا تلاقية بيلبس شراب بأسيتك بعد ما كان بيعلقه فوق بدبوس!! الله يرحم!! ومثلا لما تقول له مبروك...يقولك "لا ده كان عندى من زمان بس مفيش نفس والله الواحد يلبس"...لا والله؟؟؟ بقى مفيش نفس تلبس؟؟ احتمال برده!
وياسلام بقى لما تكون واحدة ست ...بتكون فضيحة جدا وبتكون مفقوووسة ..تلاقيها نضفت وربنا تاب عليها من الشرابات اللى كانت هرياها مونيكير علشان القطع ميكرّش ومن الجزم اللى بتزيأ واللى كعبها طاير منه البتاعة اللى فى اخره دى...تلاقى فرده بتعمل صوت واطى والتانية بتزغرط فى رجلها وهيا بتمشى...تلاقى الواحدة من دول تدخل المكان اول مرة بالحتة النضيفة اللى على الحبل (اللى هوا اصلا حته فستان مقشف) ولما تبان عليها النعمة تلبس جديد بس بحساب...اصل الستات دول يا جماعة سووس جدا...تلاقيها الاول تجيب بنطلون او جوب سودا...علشان الاسود مش بيتلاحظ...بعد كده تلبس بلوزة جديدة على طرحة قديمة ...وبعد كده تغير الطرحة...وبعد كده اوبااااا...التغير الكامل والشامل...تلاقيها بتلبس الشنطة لون الجزمة (اخيرا) وبتلبس بنطلون واسع شوية من تحت بعد ما كانت بتلبس بنطلون قرطاس (يعنى ضيق زى بتاع مرفت امين زماااااان) وتلاقيها بتلبس بلوزات خامات نضيفة شوية بعد ما كانت بتلبس ساتان...وبعد حبه كده تلبس كعب مش بيطرع...وبعد كده تتكلم عن المحلات المشهورة...(الله يرحم الموسكى والعتبه) وفى ناس بقى غاوية منظرة...بق على الفاضى...سهل جدا كشفهم...بس هما اصلا جبناء...يعنى مش قدام اى حد يتكلموا وياخدوا راحتهم فى الكلام.
انا دلوقتى يا جماعة مش بارصد مظاهر العمل او الاخلاق الحكومية او اى حاجة...لا...هيا دى النفس البشرية الحكومية...بعد ما احتكيت بيهم :ign_prv:...خلاص عرفتوا انا بكتب ليه...خلونى اكمل بقى.
ونييجى بقى للريحة (اللى معقدانى طول عمرى) الراجل من دول يدخل المكان وكولونيا خمس سمكات تعبء المكان فى لحظة...وبعد شهرين كده تلاقيه غير الريحة...مش كلونيا بقى...لا...بارفان...يبدا يحط سبع بصلات...وتقوله مثلا ايه الروايح دى بس (علشان انت اصلا دخت من الريحة المعفنة ونفسك تعرف نوعها ايه علشان تولع فى المصنع) يقولك (بكل فخر واعتزاز) لا دى تركيب...تهز انت راسك وتبين له انها اختيار عظيم...هو فعلا عظيم لو كنت تتمنى القضاء على الزواحف فى وقت قياسى.
الستات بقى...تيجى الواحدة من دول ريحتها غلط...لما تقرب منك تحس ان معدتك بدات فورا فى التسلق لاعلى علشان تنط بره من كتر القرف...وبعدين لما انت – ال يعنى بالصدفة – تجيب سيرة البرافانات او مزيل العرق...تلاقيها بكل ثقة وبصوت عالى رنان "البارفان حرام!!!"...يا سلام؟؟؟ يعنى هوا حلال القرف ده؟ هوا حلال تتطفشى الناس من حواليكى...ارحمى!!! وبعدين مين الحمار ده اصلا اللى هايبص لك؟؟ تلاقيها قد التلاجة وعينها معمصة وجلدها مقشف وشعرها من تحت الطرحة باين انه مزيّت وحاجة تقرف...ال وخايفة من الفتنة...بلا نيلة!!
والرجالة البيئة بقى نوعان...نوع شايف نفسه ونوع شايف نفسه وعامل ال يعنى مش واخد باله (الق نظرة حولك لو كنت فى المكتب وهاتعرف انا قصدى ايه) يا اما تلاقيه لابس الحته الزفرة وماشى بغير اكتراث ال يعنى ده العادى بتاعة (اصلا حته بنطلون جينز لو لقيته انت فى محل بخمسة جنيه تفضل انك تتبرع بيها فى اول صندوق تبرعات لصالح اسرائيل عن انك تشتريه) وضارب عليه تى شرت مخرومة من الضهر...بواقى تصدير بقى...وعامل ال يعنى لسه مقطوعة ومش عارف يعمل ايه (نفس الخرم من شهرين)...وشعره ملزق بالجل ومن كتر ماهو الجل رخيص تلاقى شعره مليط بحاجة بيضا...ومفيش مانع انه يسبسب شعره على قفاه...ده النوع اللى عامل نفسه ال ايه ده ستايله...النوع اللى متعمد "الشوياكه" بقى تلاقيه مشمر كم القميص لغاية زوره ومنزل البنطلون لحد ركبه وعليه حزام جلد صناعى مهرى وتوكته على شكل وش عربيه ومصدى كمان...والجزمة تلاقيها كوتشى من عند التوحيد والنور ومرسوم عليها علامة الصح بتاعة نايك ومكتوب جنبها "مايك" علشان بس ماركة مسجلة...ومفيش مانع ان يكون فى قفا الجزمة بتاعة كده بتنور فى الضلما ...لزوم الروشنة!! وشعره لازم يكون متلحوس جل او كريم وعامل ال يعنى جل!!..اه نسيت...كلهم كلهم كلهم اظافرهم طويلة!! نفسى اعرف فكرة الاظافر الطويلة زى سواقين التاكسى...اللى يعرف يقولى وله ازازه بيبسى وكيس بوزو.
والشرابات بقى حدث ولا حرج...وكله بيتفضح ساعة الصلاة...اللى شرابه مكتوب عليه "ديزنى" واللى تلاقيه ابيض ومتخيط من ادام بخيط فوشيا او تلاقى مدلدل بعد اول ركعة...بس بصراحة مفيش شرابات مخرومة...اللى شرابه مخروم بيتوضا ويصلى حافى ويكوّر الشراب جوا جزمته تحت المكتب علشان ربنا امر بالستر! والتى شيرت غالبا ما بتكون ضائعة الالوان...يكون اللون بهتان من كتر اللبس او من كتر المكواه او من كتر ما المدام نسيته على الحبل فى الشمس فوق سطوح بيتهم! وتلاقيه جاي يقولك "اصل دى من دبى!!"...جايز برضه...بس هوا فى سوق كانتو فى دبى؟؟ انا مرحتش هناك بصراحة...الكدب حرام! بس ممكن برده.
والبنات الروشين بقى حاجة تانية! تلاقيها ضاربة البادى على الجينز على حته شبشب زباله! وبعدين تقول "اصلى بموت فى الفلات علشان اتحرك براحتى"...او تلاقيها لابسة جزمة وشكل صوابعها باينة على الجلد...صباع صباع...او الكعب معوج او مقشر!! متستغربش...عادى جدا المنظر ده!
الستات اللى متجوزين بقى...اى حاجة على اى حاجة (ده ملوش علاقة ان كانت نضفت ولا لا) كلهم لهم سمة البهدلة...او تلاقيها لبست عبايات بعد فترة علشان تختصر الوقت اللى تلبس فيه. الست المتجوزة دايما مبهدلة معرفش ليه...ايه علاقة الجواز بالبهدلة؟؟ مش عارفة...هم كلهم بيقولوا ان مفيش وقت...بس معتقدش يعنى مفيش وقت تلبس...ما بدل كده كده بتلبس..ما تحاول تلبس حاجة عدلة شوية...وبعدين تلاقيهم حاطين مكياج بطريقة عشوائية زى ما يكون اللى تحط اكتر من خمس الوان فى خلقتها تكسب كيس مسحوق اى نوع...ولو كان الروج من الرصيف تكسب عبوة صابون سائل...كلهم كل يوم بيتمنوا يكسبوا فى المسابقة دى!! يا تحطوا زى الناس او تحترموا نفسكم وسنكم وتتلموا وترحمونا من اذى النظر ده!!
وبعدين الستات تلاقيهم دايما شايلين شنط بلاستيك مع شنطة ايدها...فى الاول كنت هابقى اموت واعرف ايه فى الاكياس دى...طبعا فى النهاية طلعت اكل!!! تخيلوا. شنط اكل كل يوم...شنط...كتير اوى كده! وتلاقى ترمس شاى وعيش كتير وجبن وفلفل اخضر وطماطم وخيار ومفيش مانع من علبة حلاوة صغيرة وكمان (والله العظيم ده بيحصل) برطمانان مشّ! مشّ؟؟؟ فى الشغل؟؟؟ ليه؟ خلاص المزاج قفل معاها على كده؟؟
وبعد مرور بعض الوقت الشنطة دى بتكبر (على حسب ما الست دى اتعودت على المكان واصبح زى بيتها كده) وتصبح الشنط البلاسيك دى فى حجم اكياس المراتب...كل واحدة شايلة كيس مرتبة متروس على اخره اكل...عيش بقى وطعمية وجبنة وفاكهة (حسب الموسم بس لغاية دلوقتى البطيخ مظهرش) وخضار بتاع السلطة وبسكوت وحاجات من الفرن...ليلة واسعة وكبيرة وغامقة للغاية!! وبعدين السكينة اللى بيقطعوا بيها العيش هيا اللى بيقطعوا بيها الطعمية مثلا وبعديها الطماطم...والمعلقة اللى بيقلبوا بيها الشاى يها نفس المعلقة اللى بيفردوا بيها الجبنة (والله مرة شفت واحدة بتفرد الجبنة بصوابعها). وبعدين الفطير بقى والفطار الجماعى ده حاجة تانية خاااااااااالص...بيفردوا حصيرة فى البوفيه ويتربعوا جنب بعض ويلغصوا سوا...سلوك الفلاح فى الغيط مش موظف محترم فى مكان (المفروض) محترم!! فعلا الفلاح لما بيتمدن بيجيب مصيبة لاهله!
يا سلام بقى لو واحد جاب طفل جديد او اترقى وعزم الادارة على اى حاجة...بيكون يوم اسود...يفضلوا كل شوية يزنوا فى التليفون يطمنوا ان كان الاكل جه ولا لسه...ونوعه ايه وكل واحد "نصيبه" اد ايه ويا عينى الفرّاش بيتبهدل معاهم رايح جاى علشان يطمّنهم ان كان الاكل وصل ولا لا...ولما يوصل كل حاجة تقف وتلاقى عينهم بتلمع بطريقة مخيفة ويفترس الاكل بطريقة درامية دراكولية وهمية...وتلاقى بياكل بالعشر صوابع ولو قدر يستلف من زميلة صباعين ياكل بيهم كمان هايعمل كده على الفور...وبعدين لما يخلصوا اللى معاهم يبصوا حولهم مين اللى مش هاياكل وتبدا الاسئلة السخيفة وان تدل على شئ انما تدل على فراغة العين "انت مش هاتاكل ولا ايه يافلان؟ اه صح اصلك لسه ضارب كشرى الصبح" او "انتى عاملة رجيم؟" او "على فكرة الكبده مش اد كده وطعمها زفر" طبعا استعمال عنصر القرف هنا تحايلى علشان الاستيلاء على الساندوتش...وبعد ما يشبعوا (غالبا الستات اللى بتقول الكلمة دى...ولازم تكون ست تخينة) "الواحد فطس من كتر الاكل...ده انا كده مش هاتغدى"...وتانى يوم على طول "انا مكلتش من امبارح من ساعة ما كلنا الكبدة والجمبرى" وبعدين تلاقى ناس بقى "بطنى امبارح كانت هاتموتنى"...طبعا هما فاكرين كده انهم (كلاس) وولاد عز.
انا لو فضلت ارصد سلوك الموظفين واخلاقهم ومظهرهم هاحتاج "كى بورد" كمان لان دى هاتموت منى فى السكة...بس فى النهاية احب اقول ان العيب مش بيطلع غير من اهل العيب...وللاسف ولاد الناس بيضيعوا فى النص...وللاسف برضه ان كتير منهم بيكتسب سلوك المتأخرين حضاريا...وبيتعاملوا (ولاد الناس) على اساس انهم فى رحلة مثلا...زى ما تكون فى رحلة وتعمل اللى انت عايزة...ولاد الناس كده برضه...بيتعاملوا زى الناس دى علي اساس الترفيه...بس ساعات بتلزق فيهم وبعد كام سنة بيكونوا...واطيين!!
--------------------------